Перевод: с польского на русский

с русского на польский

stawić czoło

  • 1 stawić czoło

    = stawić opór вы́йти на бой; оказа́ть / ока́зывать сопротивле́ние

    Słownik polsko-rosyjski > stawić czoło

  • 2 stawić czoło

    поставить лоб

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > stawić czoło

  • 3 stawić opór

    Słownik polsko-rosyjski > stawić opór

  • 4 czoło

    сущ.
    • лик
    • лицо
    • лоб
    • обличье
    • перед
    • передок
    • перёд
    • фронт
    • чело
    * * *
    czół|o
    ☼, мн. Р. czół 1. лоб ♂;

    cofnięte \czóło скошенный лоб; z podniesionym \czółoem с высоко поднятой головой;

    2. передняя часть; голова ž (kolumny);

    \czóło burzy грозовой фронт; wysunąć (wybić) się na \czóło а) выдвинуться вперёд;

    б) выдвинуться на передний план (на первое место);

    ● \czóło ет! привет!; \czółoem żołnierze! воен. здравствуйте, (товарищи) солдаты!;

    na czele во главе;
    stanąć na czele стать во главе, возглавить;

    chylić \czółoa склонять голову; stawić \czóło оказать сопротивление; выйти на бой; w pocie \czółoа в поте лица; uderzyć (puknąć) się w \czóło опомниться;

    mieć wytarte (miedziane) \czóło быть наглым (бессовестным)
    +

    2. przód, front

    * * *
    c, мн P czół
    1) лоб m

    cofnięte czoło — ско́шенный лоб

    z podniesionym czołem — с высоко́ по́днятой голово́й

    2) пере́дняя часть; голова́ ż ( kolumny)

    czoło burzy — грозово́й фронт

    - wybić się na czoło
    - czoło em!
    - czołem żołnierze!
    - na czele
    - stanąć na czele
    - chylić czoła
    - uderzyć się w czoło
    - puknąć się w czoło
    - mieć wytarte czoło
    - mieć miedziane czoło
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > czoło

  • 5 stawić

    глаг.
    • поставить
    * * *
    1) (czoła, opór) оказать (сопротивление)
    2) stawiać (wysuwać) ставить (вносить, выдвигать)
    zadawać (pytanie) ставить (вопрос)
    stawiać, obstawiać ставить (делать ставку)
    przydzielać, wyznaczać ставить (назначать)
    stawiać, wystawiać (np. pomnik) ставить (напр. памятник)
    realizować, wystawiać (np. sztukę) ставить (напр. пьесу)
    stawiać ставить (другие значения)
    podawać (w wątpliwość) ставить (под сомнение)
    stawiać (podnosić) ставить (поднимать)
    wstawiać ставить (помещать)
    stawiać (pisać) ставить (проставлять)
    podawać (np. na stół) ставить (сервировать)
    stawiać (budować) ставить (строить, возводить)
    instalować, nastawiać, ustawiać, zakładać ставить (устанавливать)
    kwaterować, lokować, umieszczać разг. ставить (размещать)
    stawiać (na swoim) устар. ставить (на своём)
    * * *
    stawi|ć
    \stawićony сов. несов. уст. поставить/ ставить;

    ● \stawić czoło (opór) оказать/оказывать сопротивление

    + postawić/stawiać

    * * *
    stawiony сов. несов. уст.
    поста́вить / ста́вить
    - stawić opór
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > stawić

См. также в других словарях:

  • stawić czoło — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś, czemuś} {{/stl 8}}{{stl 7}} nie poddać się, podjąć walkę z kimś, czymś, przeciwstawić się, walczyć z przeciwnościami : {{/stl 7}}{{stl 10}}Żeglarz musi stawić czoło żywiołom. Stawić czoło losowi, przeciwnikowi, wrogowi …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • czoło — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. czole; lm D. czół {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} część twarzy człowieka nad brwiami i nosem; górna przednia część głowy zwierzęcia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć wysokie, niskie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • stawić — czoło (czoła) komuś, czemuś zob. czoło 3 …   Słownik frazeologiczny

  • czoło — n III, Ms. czole; lm D. czół 1. «górna część twarzy powyżej oczu; u zwierząt: część głowy pomiędzy skrońmi» Czoło białe, gładkie. Czoło niskie, wyniosłe, wysokie. Czoło sklepione, szerokie, wąskie, wypukłe. Myślące czoło. ◊ Miedziane, wytarte… …   Słownik języka polskiego

  • czoło — 1. Chmurzyć czoło «zasępiać się, smutnieć»: Gdyby człowiek mógł zapanować nad własnym ciałem, nad chorobą, nad śmiercią... – rozmarza się, po czym natychmiast chmurzy czoło. – Nie znoszę tego Butkiewicza. M. Saramonowicz, Lustra. 2. Rozchmurzyć,… …   Słownik frazeologiczny

  • stawić — dk a. ndk VIa, stawićwię, stawićwisz, staw, stawićwił, stawićwiony daw. dziś tylko we fraz. Stawić czoło komuś, czemuś «oprzeć się, odważnie się przeciwstawić komuś, czemuś; podjąć walkę z kimś, czymś» ◊ Stawić opór «przeciwstawić się,… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»